İş Güvencesi Şartları Nelerdir?

 

İş güvencesi, kanun koyucu tarafından işçinin işinin devamlılığının ve işverenin işçileri keyfi işten çıkarmasının engellenmesi için oluşturulan kurallar bütünüdür.

 

Bu kurallar, İş Kanunu’nun 18 ve devamı maddelerinde yer almaktadır. Ancak burada bilinmesi gereken ilk önemli bilgi; tüm işçilerin i̇ş güvencesi kapsamında olmamasıdır.

 

İş Güvencesi Kapsamına Giren İşçiler Nasıl Belirlenir?

 

Bir işçinin i̇ş güvencesi kapsamında olup olmadığının tespit edilebilmesi için aşağıdaki şartların tümünün bir arada var olması gerekmektedir. Bunlar;

 

 

• İş yerinin 30 veya daha fazla işçi çalıştırması
• İşçinin İş Kanunu veya Basın İş Kanunu anlamında işçi olması
• İşçinin belirsiz süreli iş sözleşmesi ile çalıştırılması
• İş sözleşmesinin işveren tarafından feshedilmesi
• İşçinin en az 6 aylık kıdeminin olması
• İşçinin, işveren vekili olmamasıdır.

 

İş Güvencesi Kapsamında Olan İşçilerin Hakları Nelerdir?

 

Yukarıda saydığımız koşulları taşıyan işçi i̇ş güvencesi kapsamında kabul edilir. İş güvencesi kapsamında olmanın işçilere sağladığı avantajların başında; İşe İade Davası gelir.

 

İşe iade davası, -konu ile ilgili ayrıntılı yazımızda da okuyacağınız üzre- geçerli bir neden olmaksızın işten çıkarılmaları neticesinde, tekrar aynı şartlarda işlerine dönebilmek için işçilerin açtığı davadır.

 

Bu dava ile hem işçilerin işlerinin devamlılığı güvence altına alınır hem de işverenlerin keyfi davranmasını engeller.

 

Bununla birlikte işe iade hakkını kazanan işçi için  boşta geçen sürelere ilişkin ücretlerinin ödenmesini, işe geri alınmaması halinde de 4 aydan 8 aya kadar brüt ücreti tutarında İşe Başlatmama Tazminatı ödenmesini sağlar.

 

İş Güvencesi Kapsamı Dışındaki İşçilerin Hakları Nelerdir?

 

Bu işçilerin, işe iade davası açma hakları bulunmamaktadır. Ancak bu işçilerin de keyfi veya kötüniyetli bir şekilde işten çıkarılmaları halinde, ihbar sürelerinin 3 katı tutarında Kötüniyet Tazminatı talep etme hakları vardır.

 

Kanunkoyucu, i̇ş güvencesi kapsamında olan ve olmayan işçiler arasında bu şekilde bir hakkaniyet dengesi gözetmeye çalışmıştır.